Σελίδες

Κυριακή 24 Ιουνίου 2012

Σκύλος: Λύσσα

  Η αλεπού παγκόσμια θεωρείται ως βασική αποθήκη του ιού της λύσσας στη φύση. Το πρόβλημα της λύσσας μπορεί να επεκταθεί και πέρα από την αλεπού, αφού έχει αποδειχθεί ότι υπό ορισμένες συνθήκες μπορεί να προσβάλει τους σκίουρους, τα κουνάβια, τα τσακάλια, τους λύκους και τις σαρκοφάγες νυχτερίδες. Κύριος φορέας αποθήκης του ιού στη φύση είναι η αλεπού, λόγω του γρήγορου τρόπου πολλαπλασιασμού της, και ευθύνεται για τη διάδοσης της. Γενικά ππρόκειται για μια οξεία ιογενής λοίμωξη του κεντρικού νευρικού συστήματος, που μεταδίδεται συνήθως μέσω του σάλιου από δάγκωμα λυσσασμένου σκύλου ή, σπανιότερα, από την εισπνοή μολυσμένων περιττωμάτων νυχτερίδων. Η λύσσα προσβάλλει όλα τα θερμόαιμα θηλαστικά και στον άνθρωπο η νόσος παίρνει τη μορφή εγκεφαλίτιδας.
    Συμπτώματα στον σκύλο: Ο σκύλος αλλάζει συμπεριφορά, κρύβεται σε σκοτεινά μέρη, γαβγίζει χωρίς λόγο, μας αποφεύγει, ερεθίζεται από το φως και το θόρυβο, δεν τρώει και δαγκώνει αντικείμενα (όπως ξύλα, πέτρες κτλ). Δεν μπορεί να σταθεί εύκολα και η ουρά του είναι κρεμασμένη ανάμεσα στα πόδια του. Τα λυσσασμένα σκυλιά δαγκώνουν και επιτίθενται συχνά σε άλλα ζώα, ανθρώπους, ακόμα και στο ίδιο τους το αφεντικό. Άλλες φορές, από το στόμα του σκύλου τρέχουν σάλια, τα μάτια του είναι κόκκινα, και η όψη τους είναι πολύ άγρια.
   Προφύλαξη: Σήμερα υπάρχει προφυλακτικός εμβολιασμός των σκύλων σε όλη την χώρα. Σε μερικές χώρες είναι υποχρεωτικός ο εμβολιασμός για την λύσσα. Βεβαία το τελευταίο κρούσμα ήταν το 1985 σε σκύλο, αλλά δεν πρέπει να επαναπαυόμαστε γιατί υπάρχει το ενδεχόμενο εισόδου του ιού στην χώρα μας από τις γειτονικές χώρες. Γι' αυτό πρέπει να εμβολιάζουμε πάντα τα σκυλιά μας και δεν πρέπει να πλησιάζουμε άγνωστα σκυλιά, ειδικά όταν έχουν περίεργη όψη ή συμπεριφορά.
http://love-animals.gr/

Σάββατο 23 Ιουνίου 2012

Διαφορές ανά ράτσα!

ΚΥΝΗΓΟΣΚΥΛΑ (Λαμπραντόρ,  Βαϊμάρανερ, Σέτερ, Σπρίνγκερ)
 Οι σκύλοι αυτοί αγαπούν την δουλειά  τους! Ακόμη και ως κατοικίδια, πρέπει  να δουλεύουν για να ικανοποιούν την ανάγκη τους να ευχαριστούν και για να διοχετεύουν την ενέργειά τους.




ΠΟΙΜΕΝΙΚΟΙ (Γερμανικοί Ποιμενικοί,  Κόλεϊ, Τσοπανόσκυλα)
  Έχουν μάθει να δουλεύουν με τους  αγρότες και τους βοσκούς.  Εκτρέφονταν αρχικά για την αντοχή  τους και ξέρουν πώς να καθοδηγούν τα  κοπάδια. Είναι πιστά και ζωηρά!

ΛΑΓΩΝΙΚΑ ΟΣΦΡΗΣΗΣ ( Μπλαντχάουντ, Μπιγκλ, Μπάσετ)
Αυτής της ράτσας τα σκυλιά έχουν μάθει να ακολουθούν τη μυρωδιά, να δουλεύουν σε ομάδες και να στέλνουν μηνύματα στα αφεντικά τους. Επικοινωνούν καλά με τους άλλους σκύλους και μπορούν να ακολουθήσουν ακόμα και το μικρότερο ίχνος!

ΣΚΥΛΟΙ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ( Μπόξερ, Μαλαμούτ Αλάσκας)
Είτε είναι φύλακες, είτε σκύλοι έλξης, έχουν μάθει να κάνουν μια συγκεκριμένη δουλειά. Χρειάζονται πνευματική και σωματική άσκηση.

ΣΚΥΛΟΙ ΧΡΗΣΙΜΟΤΗΤΑΣ (Πουντλ, Δελματίας)
Οι περισσότερες ράτσες που ανήκουν σε αυτή την κατηγορία, είναι πιθανότερο να εκτρέφονται ως κατοικίδια παρά να χρησιμοποιούνται για εργασία.

ΣΚΥΛΟΙ ΣΑΛΟΝΙΟΥ (Καβαλιέρ Κινγκ Τσαρλς, Τσιουάουα, Μπισόν, Γιορκσάιρ Τέριε)
 Οι σκύλοι αυτοί εκτρέφονται για να κρατούν συντροφιά και είναι ευτυχισμένα όταν έρχονται σε επαφή με ανθρώπους. 

ΤΕΡΙΕ
Έχουν ανατραφεί για να κυνηγούν μικρά θηράματα. Τα περισσότερα τεριέ είναι μικρά, σκάβουν με μανία και γαβγίζουν δυνατά. Σπάνια υποχωρούν όταν τα προκαλέσουν!


Το μυαλό του σκύλου σας!


Οι σκύλοι και οι άνθρωποι έχουν τις ίδιες ανάγκες, αισθήματα και συναισθήματα. Γενικά είναι κοινωνικοί και χαίρονται τη συντροφιά των άλλων σκύλων ή των ανθρώπων. Ανταποκρίνονται στην επιβράβευση και δημιουργούν άσχημες συνήθειες όταν πλήττουν. Μαθαίνουν κάθε στιγμή και όχι μόνο την ώρα της εκπαίδευσης. Κάθε σκύλος έχει τη δική του εξυπνάδα, ανεκτικότητα, προσωπικότητα και δυνατότητα εκπαίδευσης. Παρά από τόσους αιώνες που πέρασαν, ο σκύλος συνεχίζει να σκέφτεται σαν τον πρόγονό του, τον λύκο. Είναι ζώο αγέλης που θέλει να μάθει τη θέση του μέσα σε αυτή και ανταποκρίνεται στις διαταγές του αρχηγού του. Στα μάτια του σκύλου σας, εσείς και η οικογένειά σας είστε οι αρχηγοί της αγέλης. Εσείς παίρνετε τις αποφάσεις. Αν καταλάβετε πώς σκέφτεται ο σκύλος σας, τότε η εκπαίδευση του θα είναι ευχάριστη και για τους δυο σας!


Παρασκευή 22 Ιουνίου 2012

Παρασκευή 8 Ιουνίου 2012

Χάτσικο: Παράδειγμα ύψιστης αφοσίωσης και πίστης στην οικογένεια!

   Ο Χάτσικο  γεννήθηκε στις 10 Νοεμβρίου το 1923, στην πόλη Οντάτε της Ιαπωνίας. Ήταν ένας λευκός σκύλος ράτσας Ακίτα. Έγινε διάσημος για την αξιοθαύμαστη αφοσίωση στον κύριο του, στον οποίο έμεινε πιστός για όλη του την ζωή!
  Τον Ιανουάριο 1924, ο Χιντεσάμπουρο Ουένο, ενας καθηγητής στο πανεπιστήμιο του Τόκιο, υιοθετεί ένα λευκό κουτάβι Ακίτα ηλικίας δύο περίπου μηνών το οποίο ονομάζει Χάτσικο. Ο καθηγητής ζούσε στο Τόκιο και μεγάλωσε τον Χάτσικο σαν πραγματικό σύντροφο και φίλο . Ήταν πραγματικά αχώριστοι και καθημερινά περπατούσαν μαζί μέχρι τον σιδηροδρομικό σταθμό της Σιμπούγια, όπου ο καθηγητής έπαιρνε το τρένο για να πάει στο πανεπιστήμιο. Ο Χάτσικο πήγαινε στο σπίτι αλλά το απόγευμα ξαναγύριζε στον σταθμό και  περίμενε την επιστροφή του κύριού του. Τον Μαϊο του 1925 ο Χάτσικο συνόδευσε όπως πάντα τον καθηγητή στον σταθμό του τρένου και γύρισε σπίτι. Ο καθηγητής όμως δεν εμφανίστηκε ποτέ ξανά στον σταθμό γιατί κατά την διάρκεια μιας διάλεξης στο πανεπιστήμιο έπαθε καρδιακή προσβολή και πέθανε. Ο Χάτσικο ξαναγύρισε στον σταθμό, περιμένοντας στο ίδιο σημείο τον κύριό του κάθε μέρα, για το υπόλοιπο της ζωής του!
   Το 1925, ένας μαθητής, ο οποίος ήταν ειδικός στα σκυλιά Ακίτα, αναγνώρισε το μεγαλόσωμο σκύλο. Παρατήρησε, πως ο Χάτσικο περίμενε το αφεντικό του στο σταθμό, κοιτάζοντας τα τρένα μέχρι να βγει και ο τελευταίος επιβάτης. Ρωτώντας τους θαμώνες και τους περαστικούς του σταθμού, οι οποίοι τον ταϊζαν, έμαθε για τον λόγο της αναμονής του. Ο μαθητής πήγεναι συχνά στον σταθμό να δει το Χάτσικο και έγραψε πολλά άρθρα, αρχικά σε τοπικές εφημερίδες και μετά σε μια εφημερίδα ευρείας κυκλοφορίας. Έτσι ο Χάτσικο έγινε σύντομα διάσημος.
Hachiko
   Στις 8 Μαρτίου 1935, περαστικοί βρήκαν τον Χάτσικο πεθαμένο σε ένα δρομάκι κοντά στον σταθμό της Σιμπούγια.Όταν δημοσιεύτηκε ο θάνατος του, ο σταθμός και το άγαλμα που είχαν φτίαξει προς τιμή του Χάτσικο κατακλύστηκαν από κόσμο και λουλούδια. Τα αίτια του θανάτου του έγιναν αφορμή για πολλές συζητήσεις και διαδόσεις. Άρχικά, είχαν βρεί στο στομάχι του τέσσερα γιακιτόρι (ιαπωνικά σουβλάκια), αλλά τελικά δεν τον έβλαψαν αυτά στο στόμαχι του. Μέτα ανακάλυψαν οτι ο Χάτσικο είχε φιλαρίαση (μια ασθένεια που προκαλείται από παράσιτα). Τον Μάρτιο του 2011, οι επιστήμονες ανακάλυψαν πώς είχε καρκίνο, σε προχωριμένο στάδιο και είχε εξαπλώθει απο τους πνεύμονες μέχρι την καρδια του.
   Σήμερα η ιστορία του Χάτσικο μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο το 2009 με τον τίτλο "Hachiko: A Dog's Story". 



 Hachiko... Goodbye!
http://love-animals.gr/